Montenegro, land der ongerepte Nationale parken

Bij de research naar Montenegro als "korte" vakantiebestemming, werd al snel duidelijk dat de focus van de reis op het bezoeken van de Nationale parken zou liggen.
Heel onze route werd dan ook opgebouwd rond 3 prachtige parken en een UNESCO Werelderfgoed.

Ik haal er nog even onze oorspronkelijk geplande route bij ter verduidelijking:

Links onder aan het meer startten we in Kotor Bay, dan reisden we naar het noorden met aan de linkerkant Durmitor National Park, aan de rechterkant naar Biogradska Gora National Park om dan weer helemaal richting rechtsonder te rijden naar Skadar Lake.

U dacht dat Blankenberge vol kon liggen?

Zo druk, toeristisch en ietwat kitscherig de strandsteden van Montenegro waren, zo ongerept, authentiek en indrukwekkend waren de Nationale parken.

Nationaal Park Durmitor
Durmitor is naast Kotor Bay ook een UNESCO werelderfgoed omwille van zijn uitzonderlijke schoonheid. Het is een heel groot gebied (veel groter dan Biogradska) dat ook de Tara Canyon omvat, na de Grand Canyon de diepste kloof ter wereld.
Door de uitgestrektheid van Durmitor vind je er bijna alles: bergen, kloven, alpenweides, (oer)bossen en bergmeren. In de winter kan je er skiën, in de zomer kan je er zwemmen, rafter en wandelen, ideaal dus!
Wij hebben ons wegens tijdsgebrek beperkt tot een bezoek aan het Zwarte Meer (Crno Jezero), een meer op 1400m hoogte en de Tarakloof, zo'n 1300m diep.

Het Zwarte Meer is nog eens ingedeeld in 2 meren, het Grote en Kleine meer die door een kleine waterstraat met elkaar verbonden zijn. Je kan er helemaal omheen wandelen en dan heb je zo'n 3,5km in de benen.

De Tarakloof kan je op verschillende plaatsen bezoeken, uiteraard, want ze is zo'n 78km lang.
Wij bezochten de Tara brug, de Tara rivier langs de autoroute en het Curevac viewpoint, een behoorlijk moeilijk te vinden plekje, maar zo hard de moeite waard.

Tara Bridge

Je betaalt ocharme 2€ toegang voor het park aan het Zwarte Meer en op zo'n 3 uur tijd kan je makkelijk van Kotor Bay naar Durmitor Park rijden, nog een voordeel van een klein land als Montenegro!

Nationaal Park Biogradska Gora
Biogradska Gora is één van de oudste beschermde natuurgebieden van de hele wereld en dat merk je echt aan de prachtige bomen die er staan. In dit gebied werd geen hout gekapt, zelfs tot op vandaag niet. Een boom staat er of een boom valt er van ouderdom om, basisprincipe van het park. Bijgevolg heb je er dan ook een echt oerbos met bomen van wel meer dan 400 jaar oud. Ik vond dat werkelijk hallucinant en tegelijk wonderbaarlijk dat dit stukje natuur zo goed bewaard werd al die tijd.

Je merkt dat het grote toerisme nog niet helemaal de weg heeft gevonden naar dit park want er is 1 wandelroute die gewoon rond het meer loopt, maar er zijn nog heel wat andere wandelroutes die zelfs langs de omliggende bergtoppen lopen. Helaas begrepen we niets van de bewijzering en wandelkaarten omdat ze niet in het Engels of een andere taal stonden aangeduid. Na het aanspreken van 2 gidsen en met hand en tand uitleggen dat we de route op onszelf wilden doen, moesten we besluiten dat het niet veilig was omdat we niet zeker genoeg waren van welke bordjes en routes in elkaar overgingen.

We hielden het dus bij een wandeling rond het meer, gelukkig loopt deze ook door het oerbos en hadden we dus zeker niet het gevoel dat we ons bij "plan B" hadden moeten neerleggen.
Wie toch een uitgebreide wandeling wil doen, raad ik aan om een gids te nemen of mee te gaan met een groep. Maar wie weet, misschien dat er binnen 2 jaar wel een meertalige infrastructuur is aangelegd.

Hou er ook rekening mee dat het concept parking hier inhoudt dat er slechts een aantal parkeerplaatsen tussen de bomen en over en langs boomwortels is voorzien. Er is dan weer wel plaats om te kamperen of om een picknick of BBQ te houden.

Je betaalt ook hier slechts 2€ inkom.
Biogradska ligt op zo'n anderhalf uur van Durmitor, routeplanners zullen je maar een uurtje aangeven, maar reken toch best op iets meer omwille van de bergwegen.


Nationaal Park Skadar Meer
Skadar Meer is het grootste meer van Montenegro dat ook nog eens de grens vormt met buurland Albanië. Twee derde van het meer hoort bij Montenegro, het andere deel bij Albanië.
Skadar Lake staat bekend voor zijn boottochtjes en aangename zwemomgeving omdat het meer maar 5 meter diep is en dus snel opwarmt tot een aangenaam zwemtemperatuurtje. Ook ornithologen komen hier aan hun trekken met zo'n 270 verschillende vogelsoorten in het gebied.

Het meer ligt vol met kleine eilandjes met Middeleeuwse kloosters en zelfs de overblijfselen van een gevangenis.
Je beslist op voorhand welke eilandjes je tijdens een boottochtje aandoet.

Wij kozen - weeral een beetje uit tijdsgebrek - voor een bezoek aan het Montenegrijnse Alcatraz: Grmozur en een zwemhalfuurtje daar.

Nog één heel erg belangrijke tip voor wie vanuit Virpazar een boottochtje op Skadar Lake wilt maken.
Je zal heel wat boottochtjes aangeprezen krijgen door allerlei verkopers, maar echt waar, ga op zoek naar de Milica boot. Meestal wordt deze aangeprezen door een jong meisje (Milica zelf of haar zus) die redelijk goed Engels spreekt. De boot zelf wordt bestuurd door haar vader en dit familiebedrijfje zorgt echt voor een fantastische en heel vriendelijke ervaring. Je kan op voorhand afspreken welke tour je wil nemen afhankelijk van de tijd die je hebt en drank is inbegrepen in de prijs, deze hangt uiteraard af van de lengte van je tocht.
Wij betaalden 50€, maar vonden dat meer dan zijn prijs waard en bovendien is de papa van Milica nogal een charmeur (denk zelfgemaakte waterleliekettingen aan de vrouwelijke gasten geven) waardoor je de prijs nogal snel door de vingers ziet.

Toch nog even meegeven dat deze drie parken niet de enigen zijn in Montenegro.
Je vindt er nog Nationaal Park Lovcen, de berg met "het Heilige altaar", waar ook effectief een mausoleum bovenop de bergtop is gebouwd. We zijn op zoek gegaan naar deze plek, maar merkwaardig genoeg konden we het niet goed vinden.
Prokletije is nog maar sinds 2009 een Nationaal Park, maar lag te hoog in het noordoosten om binnen ons tijdsbestek van een week te bezoeken.

De Nationale Parken van Amerika vallen uiteraard niet te vergelijken met Nationale Parken in andere landen, maar het mag toch gezegd worden dat je in Montenegro wel erg veel waar voor je geld krijgt.
Inkom is zeer goedkoop, de gebieden zijn groot en zeer goed toegankelijk, zowel met de wagen als te voet tijdens een hike en de schoonheid en ongereptheid is van een zeer hoog niveau.
Nu nog wat investeren in Engelstalige wandelkaarten en -paden, al kan je daarover discussiëren omdat het grote toerisme misschien daarom zijn weg nog niet heeft gevonden naar Montenegro.
Onterecht overigens, zoals je zelf op de foto's kan beoordelen.