dinsdag 9 september 2014

US Highway 50, een Amerikaanse roadtrip op een ander

Wegens hoogzwanger en 101 babyvoorbereidingen, is het er nog steeds niet van gekomen om de Amerika roadtrip van Nashville tot Miami hier deftig te beschrijven.
Het komt er heus nog wel van, beloofd. In tussentijd staat vragen uiteraard vrij voor wie ook zo'n roadtrip overweegt!

Om de leegte wat te vullen, verwijs ik jullie graag naar de avonturen van een voormalig werkgever van mij die momenteel doorheen Amerika reist om een 'geheel autobiografische midlife-roadstory' te schrijven.
US Highway 50. A midlife roadtrip is zijn verhaal over complete eenzaamheid tijdens 3 weken langs de illustere US Highway 50 - America's Loneliest Road.

Ik beloof je dat zijn enthousiasmerende schrijfstijl en rake observaties, overgoten met een heerlijke typisch Amerikaanse roadtripsaus, niet zullen teleurstellen.


vrijdag 18 april 2014

Roadtrip USA 2014: Nashville tot Miami

Klik voor groter

De route van onze nieuwe USA roadtrip, 2 jaar na de westkustroute, is bekend: Deze keer focussen we op de music city's en Florida.
Een exacte oplijsting van onze verblijven volgt na de reis, want momenteel hebben we alleen nog maar de steden bepaald waar we absoluut naartoe willen.

Hopla, en route!

Eerste stop: Nashville
Country en het Johnny Cash museum, hiha!

Memphis
Elvis, Graceland, Rock 'n roll en blues!
Ze hebben daar blijkbaar ook reuzenpanda's in de Memphis Zoo, ik ga nog eerder daar geraken dan in Pairi Daiza, ge gaat zien!

Natchez
Stad aan de mighty Mississippi, nu we daar toch zijn, kunnen we daar maar beter ook eens langsgaan.
Er zijn de Natchez Indians en een Mississippi Blues trail en blijkbaar is het de mooiste plek in Amerika om je bruiloft of verlovingsfeest te houden. Geen verwachtingen hoor, liefje ;-)

New Orleans
Niet alleen bakermat van de gospels en de jazz, maar ook stad middenin de katoenplantages waar de Afrikaanse slaven moesten werken (12 Years a slave gezien, jawel).
Maar vooral ook stad met prachtige architectuur en gezellige jazzcafé's overal waar je kijkt!

Panama City of St. George Island
Daar zijn we nog niet helemaal uit, het is dan ook een noodzakelijke tussenstop tussen New Orleans en Daytona Beach.

Daytona Beach
Omdat we nu eenmaal naar het circuit moeten nu we er toch in de buurt zijn.

Orlando
Pretpark hometown! Helaas geen zotte pretparkafwisseling wegens de zwangerschap, maar Universal Studios of het Walt Disney World Resort zijn zelfs zonder de zotte attracties al eens de moeite.
Vanuit Orlando plannen we ook nog een paar dagtrips.

Miami
Welcome to Miami! Ik ga sowieso op Dexter locatie spotting en wil absoluut iets in Angel Batista zijn strandtent gaan drinken.
Key words zijn hier vooral relaxen en genieten.

Everglades
Ik moet en zal in zo'n airboat gezeten hebben en krokodillenoogjes in het water gespot hebben.
Dat doet mij er aan denken dat ik Daan nog op de muzieklijst moet zwieren.

Key West
Of één van de andere Florida keys, dat kan ook nog.
Gewoon een beetje rondrijden en verkennen, alcoholvrije cocktails drinken en opnieuw relaxen!

Geen slecht reisplan in 20 dagen me dunkt!

Wie nog tips heeft voor hotels of activiteiten voor één van deze plekken, shoot in de comments!

woensdag 9 april 2014

2014: Het jaar van de babymoon

2014 zal de reis(blog)archieven ingaan als het jaar waarin er uitzonderlijk weinig gereisd werd.
Maar er is wel degelijk een goede reden voor want vanaf eind september zullen Nico en ik niet langer met z'n twee kunnen gaan en staan waar we willen, maar rekening moeten houden met een derde gezinslid.

De zwangerschap is dan ook de reden waarom ik sinds 8 januari geen woord meer gerept heb over de geplande skivakantie, want die werd helaas geannuleerd wegens teveel valgevaar in het eerste trimester.

Geen skiverhalen dus de eerstkomende jaren, maar gelukkig zijn we ondertussen stabiel het tweede trimester ingegaan en hebben we nog een laatste "babymoon" gepland.
Echt hipsters, wij. Babymoonen enal.

Zwanger zijn is zeker geen reden om te stoppen met reizen, maar het vraagt wel iets meer voorbereiding of denkwerk:

Bestemming: veiligheid.com
Het was meteen duidelijk dat we allebei nog een (voorlopig laatste) lange reis wilden maken, maar het moest een veilig te bereizen land zijn.
Niet alleen naar fysieke veiligheid toe, maar vooral naar eten en hygiëne toe.
Ik ben niet resistent tegen toxoplasmose, dus is het opletten geblazen.
Thailand is bijgevolg meteen van de lijst geschrapt want hoe lekker streetfood ook is, je bent nooit zeker van de hygiëne.
Ijsland, Canada en USA waren de alternatieven.
Ijsland werd dan weer snel geschrapt wegens misschien te eentonig voor een reis van 20 dagen.
Canada was lang koploper, maar de plaatsen die we wilden combineren, lagen dan weer te ver uit elkaar waardoor we een tempo zouden moeten handhaven dat als zwangere misschien niet zo comfortabel zou zijn.
Dus werd het USA. Nog een keertje want in 2012 deden we ook al de volledige westkust en een stukje BC, Canada.

Deze keer doen we een combinatie van de music states: Nashville, Memphis, New Orleans en de sunshine state: Florida.

Tempo: à l'aise
Ik heb het hier al meermaals verkondigd, maar wij zijn grote fan van reizen met een huurwagen omdat je op die manier zelf in de hand hebt hoe lang je op een plek blijft, wanneer je vertrekt en je bent niet afhankelijk van wachttijden voor openbaar vervoer of luidruchtige medepassagiers.
Deze keer gaan we opnieuw voor een huurwagen en de langste afstand die op een dag overbrugd moet worden ligt om en bij de 5 à 6 uur.
De grootste afstanden zijn van Memphis naar New Orleans en van New Orleans richting Florida. We hebben er dan ook voor gekozen om deze in het begin van de reis te plaatsen zodat we eenmaal in Florida, op het gemak de staat kunnen verkennen helemaal tot Miami, de Everglades en Key West met de nodige dagen rust tussendoor.

Deze keer ook geen supergrote steden zoals New York, San Francisco of Los Angeles waar je kilometers moet of kan stappen, maar bevattelijke steden waar je op het gemakje in een paar buurten kan rond kuieren zonder het gevoel te hebben dat je de helft van de stad gemist hebt.

Zeker verzekerd
Je weet natuurlijk nooit wat er nog kan gebeuren tussen nu en het vertrek of misschien op vakantie.
Als CM lid geniet ik gelukkig van een goede reisbijstandsverzekering.
Ik heb hen voor de zekerheid toch nog eens uitdrukkelijk op de hoogte gebracht van mijn plannen en vertrek zodat mogelijke opmerkingen/voorwaarden tijdig naar boven komen!
Een extra verzekering nemen is dan ook nergens voor nodig, het kost alleen maar geld en dat kan veel beter in onze reis zelf geïnvesteerd worden!

In de komende tijd zullen er zeker nog 101 andere zaken naar  boven komen, maar voor nu denk ik dat we alles goed onder controle hebben.

En nu eens kijken of de airline aangepaste maaltijden (geen sla!) of extra beenruimte voor zwangere vrouwen aanbiedt en of hotels babymoon extraatjes voorzien!

Vluchten en auto zijn geboekt, next up: hotels boeken!
Heb jij een goede hotelervaring gehad in één van onze bestemmingen, laat maar horen in de comments!

vrijdag 28 maart 2014

Citytrip-tip: Shiny bright Brighton

citytrip
© Nico Surings
“Thuisbasis van The Kooks en Fatboy Slim en stad van contrasten.
Jong en nostalgisch, hip maar ook oerengels, strandstad en tegelijk ook shoppingstad.
Het is fish and chips op een terras en English tea in het park.”

Zo omschreef ik Brighton ondertussen al zo’n 5 jaar geleden.
Toen wij in 2009 richting Brighton trokken, werd er nog heel wat gefronst in onze omgeving.
“Waarom niet Londen als je naar Engeland gaat?” en “Wat is daar dan te zien?”, waren maar enkele van de vragen die op ons afkwamen.
Ondertussen heeft deze kuststad een toeristenboost gekregen en is elke beduchte citytripper er al wel eens gepasseerd.
En moest je dat nog niet gedaan hebben, geen nood, 2014 lijkt me het perfecte jaar om dat dan nu wel eens te doen!

Hier zijn 5 redenen om Brighton te bezoeken:
  • Het is niet ver. Je rijdt naar Calais, zit een half uurtje in de eurotunnel en rijdt vervolgens zo’n 2 uur langsheen de Engelse velden (of autostrade als je dat liever doet).
  • Ze houden nu al 48 jaar het “Brighton Festival”, dit jaar tussen 3 en 25 mei, en dan is er zoveel te zien en doen in de stad, het park zoemt en bruist dan met creatieve en vriendelijke mensen en je kan 3 weken lang genieten van theater, dans, muziek, circus, kunst, film, enzoverder. Je hoeft uiteraard geen 3 weken te gaan, wij waren er een weekend tijdens het festival en dat was echt de moeite. (We werden Nico werd uiteindelijk zelfs 4e tijdens een lokale fotowedstrijd)
  • Ze hebben een verbrande pier in de zee staan die zwaar de moeite is. Net als de Brighton pier zelf, het Brighton Wheel en de oude carrousel op het strand overigens.
  • Hun park met het Royal Pavilion is echt de perfecte plek om bij mooi weer te picknicken en relaxen.
  • Er zijn ongelooflijk veel leuke en hippe shops in Brighton die makkelijk het niveau van Londen halen, maar bevattelijker zijn in de stadsgrootte van, laat ons zeggen, Lier.

© Nico Surings

Wij verbleven in de Premier inn Brighton City Centre, geen speciaal hotel, maar wel proper en goed gelegen.

En dan nu, hop, maken dat ge uw citytrip voor mei boekt!

© Nico Surings & Sophie Van Bael

donderdag 27 februari 2014

Montenegro, land der ongerepte Nationale parken


Bij de research naar Montenegro als "korte" vakantiebestemming, werd al snel duidelijk dat de focus van de reis op het bezoeken van de Nationale parken zou liggen.
Heel onze route werd dan ook opgebouwd rond 3 prachtige parken en een UNESCO Werelderfgoed.

Ik haal er nog even onze oorspronkelijk geplande route bij ter verduidelijking:
Links onder aan het meer startten we in Kotor Bay, dan reisden we naar het noorden met aan de linkerkant Durmitor National Park, aan de rechterkant naar Biogradska Gora National Park om dan weer helemaal richting rechtsonder te rijden naar Skadar Lake.

U dacht dat Blankenberge vol kon liggen?

Zo druk, toeristisch en ietwat kitscherig de strandsteden van Montenegro waren, zo ongerept, authentiek en indrukwekkend waren de Nationale parken.

Nationaal Park Durmitor
Durmitor is naast Kotor Bay ook een UNESCO werelderfgoed omwille van zijn uitzonderlijke schoonheid. Het is een heel groot gebied (veel groter dan Biogradska) dat ook de Tara Canyon omvat, na de Grand Canyon de diepste kloof ter wereld.
Door de uitgestrektheid van Durmitor vind je er bijna alles: bergen, kloven, alpenweides, (oer)bossen en bergmeren. In de winter kan je er skiën, in de zomer kan je er zwemmen, rafter en wandelen, ideaal dus!
Wij hebben ons wegens tijdsgebrek beperkt tot een bezoek aan het Zwarte Meer (Crno Jezero), een meer op 1400m hoogte en de Tarakloof, zo'n 1300m diep.


Het Zwarte Meer is nog eens ingedeeld in 2 meren, het Grote en Kleine meer die door een kleine waterstraat met elkaar verbonden zijn. Je kan er helemaal omheen wandelen en dan heb je zo'n 3,5km in de benen.

De Tarakloof kan je op verschillende plaatsen bezoeken, uiteraard, want ze is zo'n 78km lang.
Wij bezochten de Tara brug, de Tara rivier langs de autoroute en het Curevac viewpoint, een behoorlijk moeilijk te vinden plekje, maar zo hard de moeite waard.

Tara Bridge

Je betaalt ocharme 2€ toegang voor het park aan het Zwarte Meer en op zo'n 3 uur tijd kan je makkelijk van Kotor Bay naar Durmitor Park rijden, nog een voordeel van een klein land als Montenegro!


Nationaal Park Biogradska Gora
Biogradska Gora is één van de oudste beschermde natuurgebieden van de hele wereld en dat merk je echt aan de prachtige bomen die er staan. In dit gebied werd geen hout gekapt, zelfs tot op vandaag niet. Een boom staat er of een boom valt er van ouderdom om, basisprincipe van het park. Bijgevolg heb je er dan ook een echt oerbos met bomen van wel meer dan 400 jaar oud. Ik vond dat werkelijk hallucinant en tegelijk wonderbaarlijk dat dit stukje natuur zo goed bewaard werd al die tijd.
Je merkt dat het grote toerisme nog niet helemaal de weg heeft gevonden naar dit park want er is 1 wandelroute die gewoon rond het meer loopt, maar er zijn nog heel wat andere wandelroutes die zelfs langs de omliggende bergtoppen lopen. Helaas begrepen we niets van de bewijzering en wandelkaarten omdat ze niet in het Engels of een andere taal stonden aangeduid. Na het aanspreken van 2 gidsen en met hand en tand uitleggen dat we de route op onszelf wilden doen, moesten we besluiten dat het niet veilig was omdat we niet zeker genoeg waren van welke bordjes en routes in elkaar overgingen.

We hielden het dus bij een wandeling rond het meer, gelukkig loopt deze ook door het oerbos en hadden we dus zeker niet het gevoel dat we ons bij "plan B" hadden moeten neerleggen.
Wie toch een uitgebreide wandeling wil doen, raad ik aan om een gids te nemen of mee te gaan met een groep. Maar wie weet, misschien dat er binnen 2 jaar wel een meertalige infrastructuur is aangelegd.

Hou er ook rekening mee dat het concept parking hier inhoudt dat er slechts een aantal parkeerplaatsen tussen de bomen en over en langs boomwortels is voorzien. Er is dan weer wel plaats om te kamperen of om een picknick of BBQ te houden.

Je betaalt ook hier slechts 2€ inkom.
Biogradska ligt op zo'n anderhalf uur van Durmitor, routeplanners zullen je maar een uurtje aangeven, maar reken toch best op iets meer omwille van de bergwegen.


Nationaal Park Skadar Meer
Skadar Meer is het grootste meer van Montenegro dat ook nog eens de grens vormt met buurland Albanië. Twee derde van het meer hoort bij Montenegro, het andere deel bij Albanië.
Skadar Lake staat bekend voor zijn boottochtjes en aangename zwemomgeving omdat het meer maar 5 meter diep is en dus snel opwarmt tot een aangenaam zwemtemperatuurtje. Ook ornithologen komen hier aan hun trekken met zo'n 270 verschillende vogelsoorten in het gebied.

Het meer ligt vol met kleine eilandjes met Middeleeuwse kloosters en zelfs de overblijfselen van een gevangenis.
Je beslist op voorhand welke eilandjes je tijdens een boottochtje aandoet.

Wij kozen - weeral een beetje uit tijdsgebrek - voor een bezoek aan het Montenegrijnse Alcatraz: Grmozur en een zwemhalfuurtje daar.

Nog één heel erg belangrijke tip voor wie vanuit Virpazar een boottochtje op Skadar Lake wilt maken.
Je zal heel wat boottochtjes aangeprezen krijgen door allerlei verkopers, maar echt waar, ga op zoek naar de Milica boot. Meestal wordt deze aangeprezen door een jong meisje (Milica zelf of haar zus) die redelijk goed Engels spreekt. De boot zelf wordt bestuurd door haar vader en dit familiebedrijfje zorgt echt voor een fantastische en heel vriendelijke ervaring. Je kan op voorhand afspreken welke tour je wil nemen afhankelijk van de tijd die je hebt en drank is inbegrepen in de prijs, deze hangt uiteraard af van de lengte van je tocht.
Wij betaalden 50€, maar vonden dat meer dan zijn prijs waard en bovendien is de papa van Milica nogal een charmeur (denk zelfgemaakte waterleliekettingen aan de vrouwelijke gasten geven) waardoor je de prijs nogal snel door de vingers ziet.


Toch nog even meegeven dat deze drie parken niet de enigen zijn in Montenegro.
Je vindt er nog Nationaal Park Lovcen, de berg met "het Heilige altaar", waar ook effectief een mausoleum bovenop de bergtop is gebouwd. We zijn op zoek gegaan naar deze plek, maar merkwaardig genoeg konden we het niet goed vinden.
Prokletije is nog maar sinds 2009 een Nationaal Park, maar lag te hoog in het noordoosten om binnen ons tijdsbestek van een week te bezoeken.

De Nationale Parken van Amerika vallen uiteraard niet te vergelijken met Nationale Parken in andere landen, maar het mag toch gezegd worden dat je in Montenegro wel erg veel waar voor je geld krijgt.
Inkom is zeer goedkoop, de gebieden zijn groot en zeer goed toegankelijk, zowel met de wagen als te voet tijdens een hike en de schoonheid en ongereptheid is van een zeer hoog niveau.
Nu nog wat investeren in Engelstalige wandelkaarten en -paden, al kan je daarover discussiëren omdat het grote toerisme misschien daarom zijn weg nog niet heeft gevonden naar Montenegro.
Onterecht overigens, zoals je zelf op de foto's kan beoordelen.

woensdag 5 februari 2014

Slaapzacht in hip Berlijn

Jullie hadden uiteraard al door dat Berlijn een bijzonder fijne citytrip geweest is, maar de absolute ontdekking was toch wel het hotel waar we verbleven.
Na lang afwegen besloten we om te slapen in het Michelberger Hotel.
Reden van twijfel was dat het niet meteen in de buurt van het centrum ligt, maar nadat een vriend ons het hotel aanraadde, ik op beoorderlingssites alleen maar enthousiaste feedback terugvond en ontdekte dat er een station vlak voor lag, werd de knoop doorgehakt en werd er geboekt in de Michelberger.


Beste.Beslissing.Ooit.

Michelberger is echt één van de leukste hotels waar ik ooit heb verbleven. Als vijftigplusser zul je het misschien niet helemaal met mij eens zijn, maar voor de hipsters onder ons is het echt helemaal top.
Laten we beginnen met de algemene sfeer in het hotel, die is heel warm, hip, creatief en zelfs huiselijk en familiaal. Met uitzondering van één jonge, zure ober, werken er bijzonder jonge en vrolijke mensen die van het Michelbergergevoel hun missie hebben gemaakt.
Wanneer je de juiste ingang hebt gevonden tussen de 5 verschillende voordeuren, kom je in de lounge/bar waar je rustig in een zeteltje kan zitten, een boek kan lezen, naar de DJ kan luisteren of muziek kan spelen op één van de instrumenten die voorhanden zijn. Of een stukje taart bestellen aan de toog, het kan allemaal.

Boekje lezen in de lounge
Stukje van de taarttoog links naast Clint Eastwood
De kamers zijn ingericht met een goed gevoel voor ruimtebesparing, maar bijgevolg niet zo heel groot en altijd met trappen in de kamer. Ze doen wat Scandinavisch aan, iets wat we alleen maar kunnen toejuichen! Al zullen de Orla Kiely zeepjes en het gebruik van hout daar wel iets mee te maken hebben.
Een kamer bestaat uit een kleine badkamercube (toilet + sta douche) en een lavabo aan de buitenkant.

Boven: bed met voetbalnet om er niet uit te vallen
Onder: douche & toilet in de cube achter het melkglas
Boven deze cube is het bed geplaatst, afgeschermd met een soort voetbalnet, kwestie van niet naar beneden te totteren. Klinkt misschien wat raar, maar was verrassend cosy.

Omdat we gelezen hadden dat de kamers nogal klein waren, hebben wij uiteindelijk gekozen voor een 3-persoonskamer waardoor er nog een slaapbed/bank + bureau op het gelijkvloers was. Achteraf gezien een zeer goeie keuze want daardoor hadden we echt niet het gevoel dat we opgesloten zaten in een klein hokje.
Jawel, gefotografeerd met groothoek, maar de kamer had wel degelijk de
breedte van een bed + bureau
Er zijn leuke extra's zoals een gratis grote fles water (geen kleintje zoals gewoonlijk!) en de "saaie" deurhangers of hotelinfo die je normaal terugvindt in een kamer, hebben een heel creatieve en persoonlijke touch gekregen in typische Michelbergerstijl.

Enige minpuntje - als dat dan toch moet - is dat het ontbijt nogal duur is. Het kost 11€ per persoon en voor dat bedrag kan je makkelijk gaan ontbijten in een barretje in de buurt. Maar het ontbijt is surplus te betalen, dus je kan altijd kiezen of je in het hotel eet of niet. Bovendien is dit een nadeel in bijna alle hotels in Berlijn, dus no hard feelings aldaar. Om het goed te maken krijg je trouwens bij het aanvragen van een ontbijt in het hotel de grappigste tokens ooit in de vorm van een ontbijtpalletje die je in de ontbijtzaal moet afgeven. Jaja, mijn (kinder)hand is snel gevuld.

Wie naar Berlijn reist en op zoek is naar de typische Berlijnse creativiteit en sfeer, is hier sowieso aan het juiste adres!

vrijdag 24 januari 2014

Berlijn: Top 4 alternatieve musea

Het voordeel aan een stad opnieuw bezoeken is dat je de echte toeristische trekpleisters links kan laten liggen en je wat meer in de diepte kan graven.

Wat me opviel was dat er behoorlijk veel nieuwe musea waren geopend in die korte tijd. Je kan in zo'n grote stad uiteraard niet alles bezoeken en de grote trekpleisters hadden we dus al eens gehad. Bovendien zijn de typische musea niet altijd de beste. Checkpoint Charlie en het Mauermuseum bv. moet je uiteraard wel gezien hebben, maar in vergelijking met de dingen die we deze keer deden, vond ik het overprijst, langdradig en oubollig.

Daarom, 4 alternatieve musea over Berlijn die de moeite waard zijn:

1. DDR museum 
Dit museum opende in 2006 en ligt op het museum eiland. Het is een interactief museum dat een beeld geeft van het dagelijkse leven ten tijde van de DDR. Ken je de film Goodbye, Lenin? Het museum is gewoon bijna die film.
Het leuke aan dit museum is vooral dat je heel veel zaken kan voelen, zien, uitproberen en je dus niet alleen moet verder gaan op foto’s en plakken tekst aan de muur.
Helaas hangt daar ook meteen een nadeel aan vast want het is niet al te groot, maar het bezoekersaantal is dat wel. Ik vond het soms iets te druk om echt op je gemak te kunnen doorlopen.
Nagebouwde huiskamer ten tijde van de DDR.
DDR museum: 
Adres: Karl-Liebknecht-Strasse 1, Berlin Mitte (tegenover de Berlin Cathedral langs de Spree rivier)
S-U-bahnhof: Alexanderplatz of S-bahnhof Hackescher Markt
Prijs: 6€ pp.

2. Asisi Panometer Berlin: Die Mauer – Das Asisi panorama zum geteilten Berlin
Dit is geen echt of typisch museum, maar behoort voor mij toch binnen deze categorie.
Wanneer je langs Checkpoint Charlie loopt, zie je een grote, ronde constructie er schuin tegenover. Langs de buitenkant alleen al doet het gebouw een beetje vreemd aan. Er staan een paar oude fragmenten van de muur voor dit gebouw en een curryworst kraampje waar wij oorspronkelijk naartoe wandelden, tot we getriggerd werden door de flyer van het “museum”.
De inkom bleek best prijzig te zijn en zonder helemaal goed te beseffen waarvoor we juist betaald hadden, gingen we zonder grote verwachtingen naar binnen.

De grote cirkel die het gebouw is, wordt opgedeeld in 2 delen. De eerste helft hangt vol met oude foto’s en beeldmateriaal ten tijde van de muur, de andere helft is een 180° panoramafoto van West-Berlijn en de muur met overkijk naar Oost-Berlijn.
Binnenkomen in dit gedeelte is een echte beleving. Je kan een stelling opklimmen die je het perfecte perspectief geeft op het panoramabeeld.

Op zich is er niet veel meer te zien of doen dan dit en 10€ inkom lijkt dan ook veel, maar naar ons gevoel was dit zijn geld meer dan waard.

We hebben zeker een half uur gewoon staan kijken, alle details van het beeld in ons opnemend. Telkens ontdekten we wel weer iets nieuw. Bovendien wordt het beeld in een “dagcyclus” getoond, het  beeld wordt dus licht en donker maar uiteindelijk veranderd er niets in het beeld zelf. 

Op de achtergrond krijg je allerlei geluidsfragmenten mee, maar jammer genoeg was er veel Duits gesproken en verstond ik niet goed wat er gezegd werd. Een Engelstalige ondersteuning in de gesproken loop zou een goed idee zijn.
Deel van de panometer.

Asisi Panometer Berlin:
Adres: Friedrichstrasse 205, Berlin (tegenover Checkpoint Charlie)
U-bahnhof: Kochstrabe/Checkpoint Charlie
Prijs: 10€ pp. (8€ met een Berlin WelcomeCard)

3. Topographie des Terrors
Dit complex, gebouwd op de grondvesten van de Secret State Police Office, SS top en Reich Security Office, herbergt heel wat documentatie over het Nazi verleden van Duitsland en Berlijn. Alsof er in Berlijn nog niet genoeg te vertellen valt over de verdeeldheid die gecreëerd werd door de muur – een onderwerp dat een citytrip Berlijn meestal toch domineert – word je in Topographie des Terrors ook nog eens geconfronteerd met het pijnlijke Nazi verleden.
Verwacht je niet aan een flitsende expositie, maar wel aan massa’s foto’s en tekst. Tekst die na een uur naar mijn gevoel misschien een beetje gaat vervelen, maar niet mag vergeten worden.
Links op de foto: Topographie des Terrors
Topographie des Terrors:
Adres: Niederkirchnerstrabe 8, Berlijn
U-bahnhof: Potsdammer Platz of Kochstrabe
S-bahnhof: Anhalter of Potsdammer Platz
Prijs: gratis

4. Koepel van de Bundestag
Een bezoek aan de Deutscher Bundestag (voormalig Reichstag) mag niet ontbreken aan een citytrip Berlijn, al was het maar omdat het gratis is en je vanop de koepel een fantastisch zicht hebt op Berlijn.
Je zou voor zo'n zicht ook kunnen opteren voor de Berliner Fernsehturm, maar die is niet gratis en van op de Bundestag heb je net een mooi zicht op die TV toren.
Een bezoek is gratis, maar je moet je wel op voorhand inschrijven. Dat hoeft nu niet meer online te gebeuren, ze hebben aan de overkant van de straat een kleine inschrijvingscontainer geplaatst. Wij schreven ons rond de middag in en konden al om 16u30 het gebouw bezoeken.
Er zijn veel sites op internet die waarschuwen voor lange wachtrijen of dat je beter online registreert, maar op deze manier ging het perfect.
Links: de koepel van de Bundestag -  Rechts: Zicht op de stad vanaf het terras
Bundestag:
Adres: Platz der Republik 1, Berlin
U-Bahnhof: Friedrichstrasse
S-Bahnhof: Hauptbahnhof, Friedrichstrasse, Unter den Linden
(er zijn momenteel werken aan bahnhof Bundestag, anders is dat je snelste stop)
Prijs: gratis

Zelf nog een leuke tip toe te voegen? Ik heb namelijk zo'n gevoel dat dit niet de laatste keer Berlijn is geweest.

dinsdag 21 januari 2014

Berlijn: Van vreemd naar uitdagend


Zo ergens rond 2005 maakte ik met mijn hogeschool een uitstap naar Berlijn.
Ik weet nog goed dat iedereen daar heel erg naar uitkeek, maar dat de reis uiteindelijk nogal tegenviel. Met uitzondering van een uitmuntende show van The Blue Man Group, herinner ik mij niet veel goeds meer. Overjaars hotel, vuile buurt, onveilig metrostation en als klap op de vuurpijl belandden we om 3u ’s nachts ergens op spoed omdat een vriendin van ons werd aangevallen met een glazen flesje op een underground feestje in Q-Dorf.

Ik was dus niet meteen zo enthousiast toen ik in 2008 nog een keer terug ging met Nico, op echte citytrip deze keer. Gelukkig kon ik nadien mijn mening bijstellen, dat moest wel want Nico was helemaal verkocht aan deze stad. Zijn enthousiasme werkte aanstekelijk en wat ik als vreemd beschouwde, werd plots leuk om te ontdekken.

Ooit omschreef ik Berlijn als mannelijke stad in een vergelijking met Istanbul (dat vrouwelijker aanvoelde), maar rond de kerstperiode trok ik een derde keer richting Berlijn en moest ik mijn mening voor een derde keer herzien.

Berlijn is uitdagend.

Uitdagend in de confrontatie met zijn harde verleden. In hoe kunstenaars er iets moois van maken en hoe je gedwongen wordt om te kijken naar elk hoekje van de stad. Elke graffiti tag, elke steen op de grond die misschien ooit de scheiding van de muur kon zijn.

Uitdagend in genieten en smaken. Er zijn zoveel lekkere restaurants, leuke barretjes, gezellige ontbijtplekken en je betaalt je zeker niet blauw aan al dat lekkers.

Uitdagend in creativiteit. Niet alleen in wat de kunstenaars met de stad doen, maar ook in het winkelaanbod. Design is net iets anders, winkelinrichtingen zijn net dat tikje hipper en de winkelinhoud zelf, die is meer dan eens zo geweldig dat je je afvraagt waarom je zo'n winkels niet bij ons lijkt te vinden.

Nog een paar handige tips voor Berlijn:
  • Wees niet bang van de winter. Ondanks het feit dat de meeste gidsen vol staan met tips voor de zomer, is de winter ook echt de moeite. De koude en het blauwe licht geeft een extra dimensie aan de stad.
  • Neem een Berlin WelcomeCard. In Stockholm raadde ik jullie af om zo’n stadskaart te nemen, maar in Berlijn is het zeker en vast de moeite. De kostprijs van deze kaart wordt berekend aan de hand van het aantal dagen, type toerist en het gebied dat je wil bezoeken. Voor het gebied Berlin AB betaalden wij voor een 72 uren kaart 24,5€/pp (ik zag dat ze ondertussen al een euro zijn opgeslagen...) en je ticket komt met een boekje met handige metrokaart en allerlei kortingen voor musea. Gezien de hoeveelheid metro’s, treinen en bussen die wij genomen hebben, haal je dat er zeker en vast uit!
  • Pin je niet vast aan een opgelegd schema van must sees en museau die je wil bezoeken. De charme van Berlijn zit hem vooral in het rondlopen. Ontdek zelf het verschil tussen Oost- en West-Berlijn, bots op een origineel stuk muur, wees verwonderd door de graffiti en loop gerust binnen in een koffiebar of eet eens een curryworst aan één van de vele kraampjes.
Berlijn is zoveel meer dan zijn verleden of een scheiding door een muur. 
En daarin zit net de uitdaging van het ontdekken van Berlijn. Bezoekers komen vaak met de intentie om meer te leren over zijn geschiedenis, maar ontdekken gaandeweg dat op dat fundament alleen maar schone dingen zijn gebouwd, begeleidt door een typisch Berlijnse lebensfroh.


Een nieuwe update met absolute hotel aanrader, shops en musea volgt snel!

woensdag 8 januari 2014

De titel die ik nooit dacht te typen: We gaan skiën!

Lap zeg, mijn woorden over mijn voorkeur voor een alternatieve skivakantie zijn amper koud, of ik beslis toch niet om een ouderwetse skivakantie te gaan doen zeker? 6 jaar na mijn onfortuinlijke val en ski ervaring, ga ik, de niet-skiër, de angsthaas op latten met nul conditie, waarschijnlijk als eerste reis in 2014 naar een skioord.
Lees dat gerust een tweede maal, ik geloof het zelf amper.

Maar goed, we zijn dus volop op zoek naar een veilig, toegankelijk, gezellig skioord en een leuke verblijfplaats.
Voorlopig grote kanshebber: Avoriaz.
Andere tips? Shoot!

Andere stressfactoren (naast "aumagod, ga ik echt op skivakantie?"):

  • skikleding vinden, huren of lenen
  • de keuze tussen lenzen/skibril oftewel: hoe als bijziend persoon toch iets zien op de piste wanneer je ogen eigenlijk geen lenzen kunnen verdragen en je zonnebril op maat uitermate ongeschikt is om te gaan skiën (toch niet skiën met een Chanel op mijn neus zeker, zot!)
  • hou ik dat wel vol zo een week skiën?
  • moet ik op voorhand oefenen of bepaalde spieren trainen?
  • ga ik niets breken?
  • ga ik halverwege de reis geen gefrustreerd, kwaad wijf worden?
Enige rustpunt in deze hoogst onzekere tijden: Ik weet al welke boeken ik ga meenemen.
Haja, want ik ga ongetwijfeld geregeld moeten uitrusten op een zonnig terras.

Reisjaar 2014 start alvast met een uitdaging me dunkt!

Kijkt, back in 2006 had ik er nog zin in!
(een dag later lag ik weliswaar met lichte hersenschudding in mijn bed en 
zwoor ik nooit nog een snowboard aan mijn voeten te binden. 
Skilatten it will be!)

maandag 6 januari 2014

De geschiedenis van het hotel

Nu de feestdagen zo ongeveer verteerd zijn, is er ook weer wat tijd om bij te benen.

Laat ik meteen van de gelegenheid gebruik maken om je een jaar vol grote of kleine reizen te wensen, een goeie gezondheid die je dromen niet in de weg staat en liefde en vriendschap om al je avonturen mee te delen!

Kwestie van een nieuw jaar met wat boeiende geschiedenis te starten, heeft hotel.info een leuke infographic gemaakt over de rol van hotels bij belangrijke evenementen doorheen de tijd.

Zo blijkt het concept "hotel" zoals we dat nu kennen ontstaan te zijn tijdens de Olympische Spelen in 776 V.C. om de bezoekers te slapen te kunnen leggen, werd het eerste hotel met elektriciteit in alle kamers gebouwd in New York en herinnert u nog het moment dat ons aller vriend Charlie Sheen uit zijn hotelkamer werd gegooid omdat hij nogal wat brokken had gemaakt?

Het is een leuke infographic die naar mijn gevoel vooral in de vroege jaren veel leuke weetjes geeft. De 21e eeuw stelt naar mijn mening een beetje teleur, maar goed, het leest leuk weg!

Welk weetje verraste jou het meest?