woensdag 30 januari 2013

5 tips voor lekker eten op reis

Hoe vaak is het jou al overkomen dat je in een vreemd land bent, langs een McDonalds of Burger King passeert en denkt: "Goh, laten we hier maar gaan eten, dat is makkelijk en we weten wat we krijgen"?
Of nog beter, je probeert een typisch streekgerecht uit en komt tot de vaststelling dat het niet alleen overprijst is, maar vooral niet eens lekker?

Helaas heb ik mij al een paar keer in die situatie bevonden en jij waarschijnlijk ook.
Hoewel McDonalds mij niet zo vaak kan overtuigen, val ik al wel eens in de tourist trap van middelmatige restaurants.

Maar eigenlijk kan je jezelf, door op een aantal zaken te letten, gemakkelijk een vreselijke maaltijd besparen.

© Nico Surings
5 tips voor lekker eten op reis:
  • Blijf weg van het advies van de hotelreceptie. Zij geven vaak bekende toeristische restaurants door waar de kwantiteit van het aantal services belangrijker is dan de kwaliteit of waar ze zelf een overeenkomst mee hebben. Ik zeg niet dat dit altijd het geval is, maar, toch blijkt dit vaak te kloppen. We willen de restaurants vinden waar de locals zelf graag gaan eten, niet waar ze de toeristen naartoe sturen om hun gezellige plekjes voor zichzelf te houden.
  • Street food: Oké, er bestaan een hele hoop horrorverhalen over mensen die ziek zijn geworden van eten aan een kraampje of een barretje, maar naar mijn persoonlijke ervaring is dat toch een beetje overroepen. Er zijn een heel aantal zaken die je kan afwegen in het uitkiezen van een eetstalletje: Je ziet de keuken, dus je weet meteen of het er proper is of niet. Alles wordt op het moment dat jij er staat gemaakt, verser dan dat wordt het niet! En als je toch nog twijfels hebt, kies dan een kraampje waar veel volk staat. Als er veel volk in een frituur staat, weet je toch ook dat het goeie frietjes zijn?
  • Kijken: Kijk naar de mensen die in een restaurant zitten. Als er een paar business mensen zitten, weet je dat de locals hier komen en dat het een deftige plek is, misschien zelfs wat prijzig. Zie je mensen met rugzakken en stapschoenen, kan je ervan op aan dat het een toeristische plek is. Dat betekent niet meteen dat het eten er slecht is, maar het kan geen kwaad om dan eens goed rond te kijken naar wat er juist in de borden ligt.
  • Centraal is niet perse lokaal: Restaurants in de toeristenbuurten zijn meestal gericht op toeristen. Voor pareltjes moet je vaak naar de buitenwijken of omliggende straatjes.
  • Vertrouw op sites als Urbanspoon, Foodspotting of Tripadvisor: Ondanks een pas verschenen artikel dat het tegendeel beweerde, vinden wij persoonlijk de beste en leukste restaurants via websites als urbanspoon. Het klopt dat je even de moeite moet nemen om te kijken of de feedback niet alleen van toeristen komt, maar met een beetje zoekwerk vind je heel veel restotips van lokale bewoners terug. Bovendien, als een restaurant duizenden positieve beoordelingen heeft, gaat er heus wel iets zijn dat mensen erin aantrekt.

Heb jij nog meer tips om een lekker restaurant te spotten? Of een horrorverhaal over een verschrikkelijk restaurant?

woensdag 23 januari 2013

Tel Aviv - een stad van gemoedelijkheid, niet conflict.

Een tijdje geleden kwam Tel Aviv weer in het nieuws door de aanhoudende problemen tussen de Joden en Palestijnen in Israël. Maar toen ik de verschrikkelijke nieuwsberichten hoorde over de raketten die niet alleen boven de Gaza strook, maar ook boven Tel Aviv werden gelanceerd, kon ik niet anders dan denken hoe jammer het probleem rond de Gaza strook is voor een land als Israël an sich.
Uiteraard wil ik mij niet politiek uitspreken en is het vooral de bevolking die het kruis van deze vete moet dragen, maar qua cultuur en natuur heeft Israël echt heel veel te bieden en het is jammer dat het land zo moet lijden onder de politieke verschillen.

De laatste keer reisde ik naar het land voor het één-programma Zoo of Love op zoek naar de overwinteringsplaats van de ooievaars in de ongerepte Hula Valley, maar ik was al eerder in Israël geweest tijdens een weekje vakantie in Tel Aviv.

De vluchtproblemen die werden veroorzaakt door de sneeuw hier in Europa, werden onmiddellijk vergeten toen we genoten van een heerlijk avondzonnetje dat de stad pas echt tot zijn recht doet komen.
Ik had uiteraard al van een aantal mensen gehoord dat Tel Aviv een topper was, maar dat we zo omarmd zouden worden door een thuisgevoel, had ik nooit verwacht.


Tel Aviv wordt bewoond door heel veel jonge mensen en dat voel je echt. Cultuur, gemoedelijkheid, creativiteit, het wordt er allemaal aangemoedigd en hult de stad in een erg relaxte sfeer.
Gooi daar nog een zweem van Bauhaus architectuur en een hip strand doorheen en het wordt de ideale citytrip die voelt als echte vakantie waar niets moet en de dagen zelfs zonder te plannen gevuld geraken. In elke straat vind je barretjes, restaurants en kiosken waar mensen zitten te praten, werken of eten. Sfeervol is één van de beste omschrijvingen die je de stad kan geven.


Tips:
  • The Diaghilev Live Art Boutique Hotel: Top hotel in Bauhaus stijl met perfecte locatie vlakbij de Rothschild Boulevard. De kamers zijn modern én groot en er worden in het hele hotel werken van verschillende kunstenaars tentoongesteld.
  • Niets is beter om in vakantiemodus te komen dan ontbijten in één van de gezellige ontbijtbars op Rothschild Boulevard of de omliggende straten. The Diaghilev hotel biedt zelf geen ontbijt aan, maar geeft je een ontbijtvoucher in de plaats die je kan inruilen bij verschillende leuke barretjes in de buurt. Café Hillel en Benedict zijn heerlijk!
  • Jeruzalem is slechts een busrit verwijderd van Tel Aviv en dus de perfecte uitstap.
  • Wie een mooie strandwandeling niet uit de weg gaat, kan het 5000 jaar oude havenstadje Jaffa bezoeken, het is zo'n 40 minuten stappen van Tel Aviv langs de kustlijn, maar zelfs onderweg wordt je getrakteerd op graffitikunstwerken en andere kunstige en soms bizarre opstellingen.
  • Genoeg gewandeld? Tijd om te chillen op het strand van Tel Aviv! Massa's beachbars met lekkere snacks en cocktails waar je in één van de strandstoelen kan genieten van de ondergaande zon.
Wist je dat:
Tel Aviv "Lenteheuvel" betekent in het Hebreeuws? Men had werkelijk geen betere naam kunnen bedenken.

dinsdag 22 januari 2013

Valencia: Een geducht concurrent voor Barcelona!

Hopla, wat las ik gisteren op hln.be ? (Een guilty pleasure, ik beken): Valencia: Hip en levendig.
Het zal wel zijn dat!

Twee jaar geleden combineerden we een korte vakantie Barcelona en Valencia.
Spanje is een fijne bestemming om een weekje van de zon te genieten, maar omdat we niet zo houden van een strandvakantie, zouden we een vleugje cultuur combineren met zon en lekker eten.

Valencia heeft mij toen echt verrast. Dé citytrip in Spanje leek mij nog steeds Barcelona te zijn. Of Madrid. Maar eigenlijk is Valencia een geducht concurrent.

Wat dan wel zo top is aan Valencia: De perfecte combinatie van activiteiten.
Het strand ligt vlakbij (perfect bereikbaar via de metro), je hebt uiteraard cultuur en geschiedenis in de oude binnenstad, lekker eten én een meer dan 10 kilometer lange groene long die tal van activiteiten aanbiedt.
Die long, oftewel een heel groot stadspark, is fantastisch om doorheen te fietsen.

Je passeert de "Ciudad de los Artes y las Ciencias": supermoderne kunst en wetenschap musea die vooral bij valavond impressionant verlicht zijn, voetbalpleinen, speelpleinen, tal van marktjes in de zomer, fonteinen en zelfs een zoo.

De fietspaden zijn perfect uitgestippeld in 2 richtingen en je kan dus uren fietsen, midden in het groen van een grote stad. Heerlijk!

Wij zijn nog een eindje verder gereden tot aan de kust en dat bleek een behoorlijk hachelijke onderneming. Niet alleen was het fietspad nog in volle constructie, maar ook de Formule 1 race die de week na ons bezoek gepland was, zorgde voor gevaarlijk fiets- en loopwerk, maar toch wel de moeite. Fietsen op een Formule 1 parcours, het heeft wel wat.

En als ik één nog redelijk onbekend, maar typisch kenmerk van Valencia zou mogen aanraden, dan is het wel: Agua de Valencia.
Ik ben geen grote alcohol drinker, maar deze streekdrank mogen ze mij gerust elke dag komen brengen!
Aperitieven op een oud en gezellig terras met een lekkere paella voor je neus en een glaasje Agua de Valencia, kom we zijn weg!

En omdat een goede cocktail gedeeld moet worden, ziehier, het recept voor Aigua de Valencia en een beetje zomer in jouw huis:
  • 2 dl vers geperst sinaasappelsap
  • fles cava
  • 0,5 dl wodka
  • 0,5 dl gin (Note: je kan de wodka en de gin ook vervangen door Cointreau)
  • suiker indien je dat wil
(ingrediënten best in volgorde van opsomming mengen en aan te passen naar smaak)

En als je zou beslissen om Valencia op jouw reislijstje te zetten, mag je mij altijd een fles meebrengen!

Tip:
Wij verbleven in Vincci Palace, topligging en een heel mooi, hotel. Wel best duur, maar hou hun website en booking.com in het oog want ze bieden geregeld erg grote kortingen aan!
Zo hebben wij een mooie deal gedaan. En een leuke extra: Nico was jarig de dag voor onze aankomst, dus we kregen zomaar een flesje cava ter attentie!

vrijdag 11 januari 2013

La Pointe du Hourdel, een punt met zicht op de eindeloosheid


Frankrijk is waarschijnlijk voor elke Belg reeds ontgonnen vakantieterrein.
Veel ligt natuurlijk aan het feit dat het één van onze buurlanden is, maar het is ook gewoon een veelzijdig Europees land. Zonnige kusten, besneeuwde bergtoppen, romantische wereldsteden, een boeiende geschiedenis, elk stukje Frankrijk heeft wel iets nieuw te bieden.

Maar er is één stukje dat wat onder de aandacht van haar buurregio's lijdt. Picardië wordt ingesloten door Nord-Pas-de-Calais, Normandië, de Champagne en Parijs oftewel Ile de France. En ook al ligt deze regio dus eigenlijk dicht bij België, toch is deze nog niet bij het grote publiek een evidente bestemming. Reden temeer voor de toeristische dienst om mij nog een keer op pad te sturen en de highlights van deze regio te ontdekken!

Na ongeveer 3,5 uurtjes rijden vanuit het Hageland, kijken we uit op de Baai van Somme.  
We zijn iets te vroeg om onze kamer in Hotel Les Corderies te betrekken en besluiten om dan maar meteen de omgeving te verkennen.

Onze eerste stop: La Pointe du Hourdel.

We komen toe op de parking naast de haven en zien al meteen dat de boten bijna op het droge lijken te liggen. Wanneer we richting de vuurtoren lopen, kan ik mijn ogen bijna niet geloven. Het lijkt wel een woestijn! 
Een eindeloze zandvlakte strekt zich voor ons uit. De lucht gaat hier naadloos over in de zee of het zand en ondanks het regenweer wandelen er koppeltjes en gezinnen dwars over de zandplaten. Best gevaarlijk voor wie zich niet goed informeert want het getij komt hier aan een rotvaart op, aan zo’n 10km/u. Gelukkig kan je je goed informeren aan de getijdetabel die op het kiezelstrand geafficheerd staat. We hebben geluk, het tij is nog niet aan het keren, dus er kan rustig gewandeld worden langs de zandplaten.

Omdat we toch wel geprikkeld zijn door die schijnbaar eindeloze woestijn, willen we ook graag de omgeving zien bij vloed. We besluiten dus, na raadpleging van de getijdetabel, om de volgende ochtend terug te keren.

En jawel, de volgende dag lijkt La Pointe du Hourdel niets meer op die woestijn van weleer. Waar gisteren nog een koppeltje over de zandplaat wandelde, is nu alleen nog maar water. Het leuke aan de vloed is dat je op het uiterste punt zelfs zeehonden kan spotten. En dat blijkt echt niet zo moeilijk. We zien een groepje mensen met een verrekijker staan en wandelen rustig hun richting uit. Na nog geen 5 minuten zien we effectief een zeehond de kop opsteken.

De wind raast als een gek langs onze oren, maar er is geen betere manier om even uit de werkdruk te ontsnappen dan staren naar de eindeloze watermassa en vechten met de wind.

Deze post is tot stand gekomen in opdracht van Picardie Tourisme. Alle meningen zijn - zoals steeds - 100% de mijne.

donderdag 10 januari 2013

De reisagenda van 2013!

En hopla, we zijn back in business!
De laatste maanden van 2012 werd ik zo opgeslokt door het voorbereiden van een reisprogramma, dat er van zelf reizen weinig sprake was. Maar, er is goed nieuws want de vooruitzichten voor 2013 zijn veelbelovend!

Tijdens de kersvakantie heb ik weer een paar dagen in Picardië vertoeft waar we deze keer de Baai van Somme mocht ontdekken. Zeker en vast een aanrader, al was de regen wel spelbreker van dienst. Een uitgebreid verslag en tips volgt snel, maar voorlopig kunnen jullie al genieten van de foto's.

© Nico Surings

Geheel tot mijn verbazing won ik een gratis vlucht dankzij Brussels Airlines die nog dit voorjaar richting Stockholm zal gaan en er zijn nog wel wat andere zaken die wachten op een concrete uitwerking.

Reizen blijft ook in 2013 één van mijn prioriteiten, of dat nu veraf of dichtbij is.
En wie interessante tips voor een hotel in Stockholm of leuke aanraders heeft om de stad te verkennen, is uiteraard meer dan welkom in de comments!

Deze post is tot stand gekomen in opdracht van Picardie Tourisme. Alle meningen zijn - zoals steeds - 100% de mijne.